- 22/01/2018 -
Αγαπητό blog,
ήρθε ο καινούργιος χρόνος και όπως λένε όλοι ''νέα χρόνια,νέα εγώ'' ή αλλιώς ''new year,new me''.Αυτό έχω αρχίσει να το νιώθω μέσα μου.Νιώθω ότι έχω αρκετή ενέργεια μέσα μου με αποτέλεσμα να βγαίνει προς τα έξω.
Το 2017 ξυπνούσα και έλεγα:
-Πωωω,πάλι σχολείο...μακάρι να μην είχα σχολείο.
Φέτος,όταν είναι Δευτέρα και έχω σχολείο ξυπνάω χαρούμενη χωρίς να ξέρω τι με περιμένει.
Όταν πήγαινα σχολείο,το 2017 ήμουν πολύ κλειστός άνθρωπος που δεν έλεγα την άποψη μου και προσπαθούσα να αποφεύγω τους ανθρώπους και τις εξόδους με φίλους,ενώ τώρα λέω όχι μόνο τις απόψεις μου αλλά λέω και τις σκέψεις μου πάνω σε θέματα αλλά και έχω όρεξη να βγαίνω βόλτες με την παρέα μου.
Όμως κάτι έχει δεν έχει αλλάξει που δεν μπορώ να αλλάξω.Είναι οι σκέψεις μου προς το φαγητό.Τα Χριστούγεννα,μετά από 2 βδομάδες αρκετού φαγητού χωρίς να σκέφτομαι αν πρέπει ή δεν πρέπει να φάω κάτι,πήρα περίπου 2-3 κιλά.Για κάποιο λόγο,αυτή η φωνή που μου έλεγε ''δεν πρέπει να φας'' μετατράπηκε σε ''πρέπει να το φας''.Για παράδειγμα,αν ακόμα κι αν δεν πεινάω,σκεφτώ ψωμί με μερέντα,θα πάω στην κουζίνα για να φτιάξω να φάω ψωμί με μερέντα ή και μερικές φορές μπορεί και να φάω παραπάνω απ'ότι έπρεπε.Θύμαμαι το 2017 να έτρωγα μόνο 2 γεύματα την ημέρα,δηλαδή το μεσημεριανό και το απογευματινό και τώρα τρώω 4 γεύματα κάθε μέρα.Κοιτάω την κοιλία μου και βλέπω ότι έχει φουσκώσει όπως έχουν φουσκώσει και τα μπούτια μου.Έτσι άρχισα πάλι αυτά που έκανα και το 2017...να μην τρώω ούτε πρωινό,ούτε δεκατιανό αλλά ούτε απογευματινό.Μόνο το μεσημεριανό και το απογευματινό.Προσπαθώ να καταπολεμήσω αυτές τις σκέψεις που περνάνε μέσα από το μυαλό μου και ελπίζω να βγω νικήτρια (;
love,
lydia xoxoxoxoxoxo